همدان چاناقي (چاناغي) يا للجين چاناقي (چاناغي)

توضيح: قبلاً گفته شد كه قريه راهدهنه در زمان حيدر خان گذرگاه كاروانهاي تجاري از همدان تا نخجوان بوده است. زيرا تنها گذرگاه در جنوب درياچه، سلدوز و تنها پل روي رودخانه گادار در راهدهنه بود. و نيز از سال 1301 تا سال 1318 هميشه تاجراني از كرمانشاه، همدان، تبريز، دهخوارگان، مراغه، اروميه، سلماس و خوي در راهدهنه ديده مي‌شدند. و تا سال 1339 كاروانهاي همداني ظروف سفالين «لاله جين» را به سلدوز مي‌آوردند كه به «همدان چاناقي» يا «للجين چاناقي» معروف بود.

نياي برادران «اردهالي» از اهالي اردهال بود ولي خودشان ساكن همدان بودند كه براي تجارت به سلدوز مي‌آمدند و بعدها در ميان قراپاپاق ماندگار شده و در زمره مالكين قرار گرفتند. پدر بزرگ آخوند نيز از سلدوز عزيمت كرده و در همدان ماندگار شده است.

[6]. خانواده اردهالي از تجار همدان بوده اند كه بالاخره در سلدوز ساكن شده و ملاّك مي‌گردند، نيايشان نيز از اردهال كاشان به همدان آمده است، گويا امروز كسي از خانواده مذكور در سلدوز نمانده است.