كم لطفي مسئولان در برگزاري جشنواره سفال لالجين

رجبي راغب

چاپ شده در : هفته نامه سينا شماره 136
21/3/1386

لالجين، كه از ديرباز شهره عام و خاص در زمينه سفالگري بوده و با قدمت 750 ساله سفالگري و 2000 ساله تاريخي يكي از سه جاذبه توريستي استان همدان به شمار مي رود، امسال نيز مورد بي مهري قرار گرفت.
اين شهر با دارا بودن 700 كارگاه كوچك و بزرگ سفالگري بيش از 37 ميليون قطعه سفال به ساير نقاط كشور و جهان صادر مي نمايد و همچنانكه در رسانه هاي گروهي بارها شنيده ايد همه ساله به منظور تشويق توليد كنندگان و ارج نهادن به تلاش آنان در سطح كشور جشنواره هاي مختلفي از جمله فرش، خرما، گلاب گيري، كشمش و دهها جشنواره ديگر برگزار مي گردد كه به عقيده نويسنده هنر سفالگري نيز با توجه به مشكلات عديده پيش رو از جمله سوخت و بازار صادرات و بسته بندي و صدها اما و اگر، ديگر تنها اميد زنده ماندن و پويايي اش به حمايتهاي مسئولين امر بستگي دارد. در سال 83 در كار گروه گردشگري استان مصوبه اي به امضاء اعضا رسيد كه طي آن مقرر شد جشنواره كشوري سفال در لاله جين برگزار شود.
اميد به پويائي دوباره موقعي جلوه بيشتري يافت كه به دستور استاندار وقت در همان سال ستاد جشنواره سفال در استان جهت برپايي جشنواره تشكيل و نويد روزهاي بهتر به گوش مي رسيد اما متاسفانه با گذشت چند سال از تصويب اين مصوبه، در سال جاري نيز كه قرار بر برپايي جشنواره بود امسال نيز مطابق سنوات قبل برگزاري جشنواره با بي مهري مسئولين امر مواجه شد. اكنون، سؤال اين است؟ لسم برگزاري جشنواره كه كم كم به خشم‏واره تبديل و همه مسئولين از بردن نام آن نيز طفره مي روند، چيست؟چه كسي پاسخگوي اين همه بدقولي در حق هنرمنداني است كه هر ساله انتظار برگزاري جشنواره را مي كشند؟